Magische zaken

Wat een magische plaats, the magical orchard. Vanuit Carrapateira gekomen en in een nieuwe dependance van Josje van Hekezen terechtgekomen. Echt waar! Toch is de energie van Tarana en haar vriend Colin heel goed. Ze zijn heel lief, maar eerlijk gezegd is de magical orchard een verwilderde chaos. Als je hier iets magisch in wil zien, zul je eerst de nodige opiaten tot je moeten nemen. Toen Tarana laat op de avond op zoek ging naar aluminiumfolie kon ik niet anders dan concluderen dat Tarana en Colin dat ook doen. Ach en wee, die regen maakt het er ook niet beter op. The magical orchard ligt nogal laag en al het water komt hier naartoe. Deze dependance van Josje van Hekezen hoort niet bij een ijsbaan, maar bij een modderpoel. En in deze modderpoel geen halfnaakte wijven die de tijd verdrijven met Oudhollands ‘mudwrestling’ (de engelse term schiet me zo gauw even niet te binnen..), nee hier tref je hoogstens een verdwaald everzwijn aan, die zich vanuit de bosrand in de modderpoel van the magical orchard heeft gewaagd. Tijd om deze plek te verlaten. Actie!
Na een half dagje werken ben ik op pad gegaan richting Barão de São Miguel. Daar, in een van de lelijkste dorpen van Portugal, bestelde ik mijn eerst kopje koffie sinds mijn darmen in opstand kwamen dd 23 december 2008. Het terras lag half op de openbare weg. De straatveger veegde het terras aan en kreeg daarvoor een neut van de kastelein geloof ik. Een klein meisje in de deuropening zit de hele tijd naar me te kijken en zingt een liedje over de bergen (montanha ofzo en dat heel vaak..). Een paar oude mannetjes proberen zich te bemoeien met haar liedje, maar dit dametje laat wel merken wie de baas is. Die kan al kijven als een grote, godallemachtig.
En dan komt er een jonge vrouw met een kinderwagen vragen of ze mag plaatsnemen tegenover me. Ja hoor, gezellig. Ze is engels en ze woont met haar gezinnetje in het dorpje. Wel een leuk praatje met haar en als ik vertel dat ik een andere wwoof-plek zoek weet ze ook een biologische boomgaard van een paar fransen. Die tip moet ik een andere keer gaan uitchecken, want het ligt niet op mijn route vandaag. Nee vandaag ga ik ook nog even naar Barão São João.
Na een kilometertje of 5-6 ben ik in Barão São João. Dit is een leuker dorpje. In het plaatselijk café, ga ik een kopje koffie drinken, mijn tweede al die dag! De barvrouw maakt een praatje met me en ze zegt dat 1 van de 3 oudere dames aan een tafeltje verderop ook Nederlands is en Nienke heet. Als Nienke opstaat om af te rekenen spreek ik haar aan. Ze wandelt graag en vertelt me van alles over bustijden en mooie wegen om te lopen. We wisselen telefoonnummers uit en maken een afspraak om eens een rondwandelingetje te maken. Ze weet ook nog een adres waar ik eventueel zou kunnen wwoofen: Monte Rosa, een plekje vlakbij van een Nederlandse vrouw met Groningse roots, Sandra. Hoewel het al laat(donker) wordt ga ik dit toch direct uitzoeken. Laterrrrr!