vervolg next stop: the magical orchard

impressie van de dependance van Josje van Hekezen

Feliz 2009 allemaal, de portugese jaarwisseling was fantastisch. Waar moet ik het nou over hebben? Ik loop zo achter bij het vertellen over wat er allemaal gebeurd is..... Misschien moet ik het gewoon maar fast forward doorspoelen, dan kan ik daarna gewoon weer schrijven over dingen die gisteren of vandaag gebeurd zijn. Daar gaat 'ie dan:

de keuken

Ik was dus in Carrapateira in replica van de schuur van Josje van Hekezen. Daar zat ik dan, voor mijn gevoel vast, want de kerstdagen zaten er al aan te komen, het was de nacht van 23 op 24 december en ik wilde daar niet zijn. Overdag heb ik mijn best gedaan om er nog wat van te maken, maar nee het was niet mijn ding. 's Middags kwamen er 2 nieuwe wwoofsters aan uit Canada en daar kon ik wel gezellig mee praten. Dus zijn we er met zijn 3en op de fiets op uit getrokken. Zij bleven achter op het strand, terwijl ik verder ben gegaan, omdat ik toch ook wel wilde weten of er alternatieve overnachtingsmogelijkheden zouden zijn. In het dorp vond in een betaalbare mogelijkheid: via via hoorde ik dat ik Maria moest aanspreken, een oudere vrouw die net de minimercado van Irene inliep (echt een klein dorpje hoor). Midden in de winkel heb ik met haar een afspraak gemaakt en ik ben mijn tas gaan halen en kon voor 15 euro per nacht slapen en douchen. Goeie actie van mezelf. Ik heb een briefje geschreven voor Klaus en de rest en ben gegaan. Toen ik de volgende dag wakker werd, was ik ziek. Erge buikpijn en geen zin om te eten. 4 dagen last van gehad. Diarree en alles. Ik kon daar dus ook niet meer weg. Toen het beter ging was het weekend en reden er geen bussen. Toen ben ik nog even naar mijn wwoof-adres gewandeld om tekst en uitleg te geven. Dania was er en ze begreep het wel. Vond het zelfs goed dat ik er meteen wat aan gedaan heb door weg te gaan. Op maandag wilde ik met de bus naar Vila do Bispo, maar die reed pas om 14.00. Dus ik ging weer naar Aljezur waar wel een vroege bus heen ging. Daar ben ik nu inmiddels al 3 keer geweest, als een spijker op een magneet kom ik steeds weer in Aljezur terecht.

Praia Bordeira

Toen ben ik doorgereisd naar Lagos, waar ik in het racistische internetcafe terechtkwam...
Het contact opnemen met Tarana van de magical orchard ging vrij soepel. Ik moest natuurlijk nog wel altijd in de buurt van een WC blijven, want mijn darmen bleven me verbazen met interessante oprispingen. Die avond ging ik met de bus naar een halte, weer ergens in de wildernis, waar ik dacht dat ik had afgesproken. Dat bleek niet zo te zijn. Met al dat geloop met mijn bagage, moest ik denken aan Travelling light, dat prachtige gedragen nummer van de tindersticks. Travel light, dat doe ik dus niet. Ik travel nogal heavy en dat komt toch ook wel door die laptop in mijn rugzak, die had ik echt thuis moeten laten hoor Eva, dat werkt eigenlijk niet zo goed (al moet ik zeggen dat ik wel heb genoten van het kijken naar la meglio gioventu).

Monding Aljezur (rivier) op Praia Bordeira

Uiteindelijk, in Bensafrim, trof ik Tarana. Zij is een oudere chaotische hippie, surf vrouw, vrolijk gebruikster van verdovende middelen, waaronder opiaten. Ze rijdt in een oude british leyland- daf bus vol deuken en ik weet hoe dat komt. Ze nam me mee op een korte reis en ontmoette zo eerst een Nederlander uit Den Briel, genaamd Jan, die een studio aan het bouwen is in de Algarve, twee dronken britten (adam en een ier met een onverstaanbare naam) die een lift kregen naar een donker bos waar ze schenen te kamperen. En daarna, beste mensen , was het tijd voor mijn kennismaking met ' the magical orchard'.

Daarover volgende keer meer.........

prachtige kust bij Carrapateira